Tatilden geldim ve adımımı atar atmaz birisi bana "sen tanrının bitirme tezi olmalısın" dedi. Bana dedi!  Yediğim laflar bile eğitim öğretim üzerine şekillenmişken haber toplama ve yazmadan geçtiğimi göğsümü gere gere, tükürüklü sevinç çığlıklarıyla dile getirmek istiyorum. Öğrendiğimde Ege sahillerinde üç gün üç gece kutlama yaptım. Ateşler yakıp yakıp atladım, durmadım. Aklıma şu an bu geldi. Özür dilerim. ıhııım...

Daha deminde çocukluk arkadaşım Oğuz'la birlikteydim. Oda tatilden yeni dönmüştü ve anlatacağı bir sürü şey vardı. Kendine yaz aşkı yapmış, derdine yanacak omuz arıyordu. Ve bende her yaz aşkı için ağlayan arkadaşa yardım etmek isteyen türk dostu gibi geleneği bozmadım ve sırasıyla "Başlamam biteceğini bile bile bu aşka başlamam" ardından "ahh yaz aşkım yaz aşkım. Yarım kalan ilk aşkım tek aşkım" nakaratlı Ege parçalarını söyledim. Böyle klişeleri kendime görev etmek gibi bir durumum var. Sonra sıkıntı yapıp, şişiyorum.

En can alıcı nokta ise "on beş kişiye saldırdım" diye diye uyuyacak olmam. Serbest çağrıştığım zamanlar beni çok korkutuyor. Ohh neyse... Sağlıcaklan.